نگاهی به :
کنفرانس ملی نقش مهندسی مکانیک در ساخت و ساز شهری تهران 3 و 4 مرداد ماه1396
کنفرانس در اندازه های ملی در مرکز همایش های بین المللی پژوهشگاه صنعت نفت با محورهای
1_ فناوری های نوین در طراحی سامانه های گرمایش، سرمایش، تهویه مطبوع و تبرید
2_ جایگاه صنعت در تاسیسات
3_ تولید همزمان برق، حرارت و سرمایش
4_ کاربرد انرژی های تجدیدپذیر در تجهیزات تاسیساتی
5_ مدیریت مصرف و بازیافت آب
6_ جایگاه تاسیسات مکانیکی در مبحث 19، طرح های بهینه سازی و برچسب انرژی در ساختمان
7_ ایمنی، آتش نشانی و مهندسی برق
8_ نقش مهندسی ارزش در تاسیسات مکانیکی
9_ شرایط آسایش در کیفیت هوای فضای بسته
10_ نقش مهندسی تاسیسات در اقتصاد مقاومتی و شرکت های دانش بنیان
11_ نوآوری و آینده پژوهشی در تاسیسات
12_ سرویس، نگهداری و بازرسی دوره ای تاسیسات
13_ نقش تاسیسات در کاهش آلودگی محیط زیست
14_ طراحی تاسیسات در زیز ساخت های شهری
برگزار شد، مسئولین برگزاری زحمات زیادی را برای برپایی این کنفرانس کشیده بودند که امید است با بهره گیری از دست آورد های کنفرانس و با همت بلند مهندسان مکانیک گره های موجود در ساخت و ساز باز شوند و روزی را شاهد باشیم که عمر ساختمان در ایران عزیز بیش از حال طولانی گردد.
این گردهمایی بزرگ بنظر می رسید که مورد کم توجهی وزارت راه و شهرسازی قرار گرفته که این نشان دهنده تفاوت های، اصولا تشکل های مهندسی و حرفه ای و صنفی و نوع تفکر و نگرش دولتیان می باشد.
سخنرانان اصلی بیشتر پیرامون مقوله ((مجری ذیصلاح)) بیانات خویش را سامان می دادند و در ادامه نقش مهندسی مکانیک را در بنا با اهمیت می شمردند.
در این نگاه کوشش می شود که در راستای نقش مهندسی مکانیک در ساختمان به مواردمهم دیگری نیز اشاره گردد.
در ماده 29 قانون نظام مهندسی و کنترل ساختمان آمده است”وزارت راه و شهرسازی با هماهنگی دبیر خانه هیات عالی نظارت حداکثر 6 ماه از تاریخ تصویب این قانون آیین نامه نظام صنفی کارهای ساختمانی را برابر قانون نظام صنفی تهیه و جهت تصویب به هیات وزیران پیشنهاد می نماید” ( تاریخ تصویب اسفند ماه 1374)
دست اندرکاران و فعالان ارجمند بخش ساختمان، همانطور که آگاهید صنعت ساختمان در کشور گرانترین صنعت می باشد . بدین معنی که بزرگترین منابع مالی کشور به مصرف ساخت و ساز می رسد.مانند بناهای مسکونی، اداری، تجاری، صنعتی، بیمارستانی، فرودگاهی، راه ها و جاده ها ، بناهای مترو، ایستگاه ها و مراکز مسافرتی و جهانگردی ، هتل ها و ….که عمر ساختمان در کشور ما را حدود 25 سال تخمین می زنند و لی در کشور های پیشرفته عمر ساختمان ها را حدود 90 سال برآورد می کنند.
به بیان دیگر در کشور ما هر 25 سال یکبار ساختمان ها را می سازند و در کشور های پیشرفته هر 90 سال یکبار ساختمان ها را بنا می کنند. از منظر اقتصادی، کشورهای پیشرفته تر هر 90 سال هزاران میلیارد خرج ساختمان سازی می نمایند و در کشور ما هر 25 سال هزاران میلیارد به مصرف ساختمان سازی می رسد که در سرزمین ما حدود 3/5 برابر ممالک دیگر هدر رفت منابع وجود دارد.ده ها و صدها مقایسه تاثر برانگیز دیگر را می شود به شمارش آورد.
چگونه می بایستی از اتلاف منابع و ثروت ملی ممانعت بعمل آوریم؟
می دانیم که انجام عملیاتی کارهای مختلف ساختمانی بدست افراد و اشخاصی که در بخش های گوناگون ساختمان اشتغال دارند محقق می شود، که هرچقدر این افراد دارای مهارت های بیشتری در حوزه فعالیتشان باشند، نتیجه کارکردشان اصولی تر، علمی تر و دقیق تر می باشد و لزوما عملکرد افراد مجری آگاه تر و متخصص تر در طولانی تر شدن عمر ساختمان اثر تعیین کننده ای دارد .
براساس تبصره 1 ماده 4 قانون نظام مهندسی و کنترل سلختمان:
وزارت راه و شهرسازی و وزارت کار حسب مورد موظفند ظرف 10 سال از تاریخ ابلاغ این قانون با استفاده از همکاری شهرداری ها، مهندسان و سازمان ها و تشکل های حرفه ای و صنفی شاغل در این بخش ها دامنه اجرای این ماده را به کل کشور توسعه دهند. اهداف مرحله ای این امر و بودجه مورد نیاز برای آموزش و آزمون اشخاص و صنوف و حرف فنی شاغل در این بخش ها همه ساله در بودجه سالیانه دستگاه اجرایی مربوط پیش بینی خواهد شد.معنی و مفهوم تبصره فوق و ماده 29 قانون نظام مهندسی به این است که چه اشخاصی می توانند در حوزه ساختمان فعالیت نمایند.
چنانچه با همکاری راه و شهرسازی و سازمان نظام مهندسی و تشکل های صنفی و حرفه ای امر آموزش با دقت بیشتری پیگیری شوند و مطابق ماده 1 و بند 9 و بند 10 از ماده 2 قانون نظام مهندسی و کنترل ساختمان این روند استمرار پیدا کند آنگاه می شود امیدوار بود که قسمت های مختلف ساختمان از جمله اجرا تاسیسات مکانیکی ساختمان روز به روز از کیفیت بهتری برخوردار شده و به عمر مفید ساختمان بیافزاید.
بیژن عطارد